To szerokie pojęcie obejmujące choroby krążka międzykręgowego. W większości przypadków jest to pierwszy z etapów powstania choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Termin dyskopatia odnosi się także do przepukliny jądra miażdżystego tarczy międzykręgowej kręgosłupa polega na uwypukleniu jądra miażdżystego , które uciska i drażni korzenie nerwowe rdzenia kręgowego. Dyskopatia lędźwiowa jest schorzeniem na które zapadają ludzie w każdym wieku. Nasilenie przypada na osoby w wieku od 35-55 r. ż.
1. CZĘSTOTLIWOŚĆ WYSTĘPOWANIA DYSKOPATII LĘDŹWIOWEJ
Z dostępnych badań możemy śmiało stwierdzić, że 25% pacjentów w wieku od 45-54 lat ma dyskopatię i 57% w wieku powyżej 64 roku życia też, jednak beż żadnych objawów klinicznych.
Jak dotąd nie znaleziono głównej przyczyny występowania przepukliny krążka międzykręgowego. Przyczyną może być przyjęcie w wyniku ewolucji pionowej postawy ciała przez człowieka. Zmiana rozkładu sił z pozycji czworaczej do pozycji stojącej pociąga za sobą przeciążenie struktur kręgosłupa. Najbardziej podatna urazom jest tylna część pierścienia włóknistego, gdzie koncentruje się teraz największy nacisk. Ucisk jest głównym powodem pojawienia się zmian zwyrodnieniowych w odcinku lędźwiowym.
2. DYSKOPATIA LĘDŹWIOWA
jest dolegliwością, która rozwija się latami. Trzeba sobie zdać sprawę z tego, że składa się z 3 etapów następujących kolejno po sobie, a powrót do stanu początkowego nie jest już możliwy.
Okres pierwszy-zwyrodnienie jądra miażdżystego.
Charakteryzuje się on rozmiękczaniem jądra miażdżystego oraz tylnej części pierścienia włóknistego. Pękanie jądra miażdżystego powoduje jego rozfragmentowanie na wiele małych kawałków, które są zanurzone w półpłynnym środowisku. Upośledzeniu ulega możliwość wchłaniania i zatrzymania wody. W konsekwencji dochodzi do zmniejszenia potencjału amortyzacyjnego krążka międzykręgowego.
Okres drugi- przemieszczenie się jądra miażdżystego.
Tyłoprzemieszczenie jądra miażdżystego przebiega powoli i stopniowo. Pierścień włóknisty otaczający jądro miażdżyste ulega ciągłemu rozciąganiu poprzez jądro miażdżyste znajdujące się pod ciągłym ciśnieniem. W momencie pęknięcia pierścienia włóknistego dochodzi do przemieszczenia materiału dyskowego najczęściej w kierunku tylno-bocznym. Drugi okres choroby krążka międzykręgowego jest długotrwały i w przypadku gdy nie udzieli się pomocy osobie cierpiącej z tego powodu przechodzi on w całkowite wypadnięcie jądra miażdżystego.
Okres trzeci- włóknienie jądra miażdżystego.
W okresie tym dochodzi do częściowej naprawy poprzez włóknienie krążka międzykręgowego. W dalszym ciągu dochodzi do rozpadu krążka, jednak proces włóknienia przebiega bardziej intensywnie nad procesami rozpadu. Z czasem przemieszczone fragmenty ulegają odwodnieniu i tracą swoją objętość. Powoduje to zmniejszenie ucisku na struktury nerwowe tj korzeń nerwowy (to tłumaczy zmniejszenie bólu). Doprowadza to do powstania wyrośli kostnych zwanych osteofitami które znajdują się na trzonach kręgów.
Dolegliwości bólowe w przebiegu dyskopatii lędźwiowej z okresami zaostrzeń. W przypadku nie leczenia okresy zaostrzeń są coraz częstsze oraz coraz dłużej trwają. Czasami dolegliwości bólowe zainicjowane są przez przypadkowy ruch, kichnięcie. Podczas nasilenia dolegliwości występuje wzmożone napięcie mięśni przykręgosłupowych prowadzi to do charakterystycznego bocznego skrzywienia kręgosłupa mające na celu zmniejszenie dolegliwości bólowych. Ograniczone zostają ruchy kręgosłupa szczególnie ruch zginania i prostowania.
Rozpoznanie dyskopatii odbywa się poprzez skrupulatne badanie neurologiczne, badanie objawu Lasequa, Mackiewicza, badanie odruchów ścięgnistych. W szczególnych przypadkach powinno się wykonać badanie tomografii komputerowej oraz rezonans magnetyczny ponieważ dyskopatia lędźwiowa często daje podobne dolegliwości jak guz zlokalizowany w kręgosłupie.
Nie należy przeceniać badań dodatkowych tj TK i MRI ponieważ dla wielu osób opis typu: Masywna przepuklina międzykręgowa uciskająca korzeń nerwowy L5 brzmi często jak wyrok. Należy przede wszystkim opierać się na objawach jakie towarzyszom danemu pacjentowi. Osoby z przepukliną międzykręgową są przekonane, że czeka je wózek inwalidzki. Nic takiego. Po 9 tygodniach większość przepuklin ulega samowyleczeniu.
Podstawowym leczeniem w moim gabinecie jest terapia manualna w postaci metody Cyriaxa, Ackermanna oraz ćwiczenia wg Mckenziego. Dodatkowo stosuję metodę suchego igłowania, która poddaję terapii tzw. punkty spustowe występujące w mięśniach.
Dużą uwagę poświęcam na edukację pacjentów, aby uświadomić im na czym polega ich schorzenie i jak powinni postępować aby nawroty choroby były bardzo rzadkie.
Dyskopatia lędźwiowa jest schorzeniem, które można wyleczyć za pomocą fizjoterapii oraz zastosowania się i do uwag rehabilitanta w zakresie czynności dnia codziennego.
